Πρώην Αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ: ” Ο Γεωργίου νομιμοποίησε το 1ο Μνημόνιο – έπαιρνε εντολές από τον Γερμανό πρόεδρο της Eurostat! Τα swaps Σημίτη”!

Ιούλιος 2017Share on TwitterShare on Google PlusSend emailPrint

« Ο κ. Γεωργίου με τον “υπολογισμό” του για έλλειμμα 15,1% ουσιαστικά νομιμοποίησε το πρώτο μνημόνιο που βασίστηκε στην πρόβλεψή του. Μέσω αυτού του ελλείμματος του φουσκωμένου, τον Απρίλιο του 2010 μπήκαμε στο μνημόνιο».

Μιλώντας στον realfm 97.8 και την εκπομπή του Νίκου Στραβελάκη, ο Νίκος Λογοθέτης, πρώην αντιπρόεδρος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής επί θητείας Ανδρέα Γεωργίου, ανέφερε ότι ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ άνοιξε τον δρόμο για το πρώτο μνημόνιο, με τις προβλέψεις του για το έλλειμμα του 2009.

Ο ίδιος είπε ότι «ο επικεφαλής της Eurostat, Βάλτερ Ραντεμάχερ έδινε εντολές στον κ. Γεωργίου για το τι να βάλει μέσα στο έλλειμμα, πώς θα το “φορτώσει”. Κλασικό παράδειγμα είναι τα swaps του Σημίτη, τα οποία άξιζαν 2,8 δισ. όταν μπήκαμε στο ευρώ και την εποχή του 2009-’10 έφτασαν τα 21 δισ. που φορτώθηκαν στο έλλειμμα της Ελλάδας».

Ο πρώην αντιπρόεδρος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής σημείωσε ότι η ΕΛΣΤΑΤ έχει δικαιοδοσίες. «Είμαστε Ανεξάρτητη Αρχή. 

Εκλεγήκαμε από τη Σύνοδο των Προέδρων της Βουλής για αυτόν τον σκοπό, κυρίως να υπολογίζουμε το έλλειμμα και το χρέος της χώρας», είπε.

Παραπομπή του Ανδρέα Γεωργίου, πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, για το έλλειμμα του 2009 προτείνει ο Εισαγγελέας

Να παραπεμφθεί σε δίκη ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου για τη διόγκωση του ελλείμματος το 2009,με αποτέλεσμα να μπει η χώρα μας στα μνημόνια, προτείνει στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο ο Εισαγγελέας Εφετών, κ. Στέλιος Κωσταρέλλος. 

Το Συμβούλιο Εφετών θα αποφασίσει εάν ο κ. Γεωργίου θα καθίσει στο εδώλιο για το αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος.

Ο Εισαγγελέας Εφετών εμμένει στη θέση του περί παραπομπής του κ. Γεωργίου υιοθετώντας τις καταγγελίες των πρώην μελών της ΕΛΣΤΑΤ, Ζωής Γεωργαντά και Νίκου Λογοθέτη

Το ΔΝΤ είχε ζητήσει την αναθεώρηση των στατιστικών στοιχείων για το έλλειμμα του 2009, είπε ο Μανώλης Κοττάκης

Δευτέρα, Αυγούστου 29, 2016

Στην πρώτη φάση αναθεώρησης του ελλείμματος, απόντος του κ. Γεωργίου (δεν είχε διοριστεί ακόμα στην ΕΛΣΤΑΤ), το ΔΝΤ με mail, το οποίο έστειλε ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Αθήνα, Μπομπ Τράα, ζήτησε να αναθεωρηθούν τα στατιστικά στοιχεία, ακόμα και αυτής της επιτροπής που είχε συγκροτήσει το υπουργείο Οικονομικών, μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, δήλωσε στο «Πρακτορείο 104,9FM» ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης, ο οποίος κάνει αυτή την αποκάλυψη σε άρθρο του στην εφημερίδα «Δημοκρατία».
Για το θέμα, με τίτλο «ΤΑ MAILS της προδοσίας» και υπότιτλο «ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ EUROSTAT ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Αλλοιώστε το έλλειμμα γρήγορα και με εχεμύθεια», ο κ. Κοττάκης είπε:
«Δεν τους έφτανε δηλαδή, το πρώτο φούσκωμα του ελλείμματος, που είχε γίνει εκείνη την περίοδο, ήθελαν και άλλο. Και μάλιστα επικαλέστηκαν το καταστατικό τους και απείλησαν ότι αν δεν αναθεωρηθούν αυτά τα στατιστικά στοιχεία η Ελλάδα δεν θα χρηματοδοτείτο από το ΔΝΤ. Στο σχετικό mail ο Τράα αναφέρει, ότι θα πρέπει το ζήτημα των στατιστικών στοιχείων ...να παρακαμφθεί γρήγορα και σιωπηρά... 

Είναι ένα mail το οποίο δημοσιεύεται και στο βιβλίο του Μιχάλη Ιγνατίου. Αυτό έγινε στην πρώτη φάση. Στη δεύτερη φάση, ήταν που ήταν η Ελλάδα στον γκρεμό, κατά τη γνώμη μου η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της έριξε άλλη μια σπρωξιά μεγαλύτερη. Έβαλε μέσα στο έλλειμμα το 2009 και 17 ΔΕΚΟ. Πρέπει να σας πω ότι η αναιρετική έκθεση του Αρείου Πάγου αποκαλύπτει ότι δεν μετρήθηκαν μέσα στο έλλειμμα του 2009 τα πλεονάσματα 500 Νομικών Προσώπων».
Με τις αποκαλύψεις αυτές και με άλλες που θα γίνουν μέσω της δικαστικής διερεύνησης, η Ελλάδα μπορεί να ζητήσει και την αναθεώρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων και την αναθεώρηση του χρέους.

Λεπτομέρειες στη συνδρομητική σελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Αλλοιώστε το έλλειμμα γρήγορα και με εχεμύθεια»

Μπομπ Τράα προς Παπακωνσταντίνου: «Ο γενικός διευθυντής θα σας στείλει ενημερωτική επιστολή σχετικά με την αποστολή λανθασμένων στοιχείων, που θα θέλαμε να παρακαμφθεί ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΡΑ»

«Αλλοιώστε το έλλειμμα γρήγορα και με εχεμύθεια» – Πώς εκτελέστηκε το σχέδιο καταστροφής της Ελλάδας προκειμένου να εξοφληθούν στο ακέραιο οι ξένες τράπεζες

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Κάποιοι υποκρίνονται ότι δεν καταλαβαίνουν τι συνέβη με το σκάνδαλο της αλλοίωσης του ελλείμματος και του χρέους του 2009, και προσπαθούν να υποβαθμίσουν το ζήτημα σε εσωκομματικό-νεοδημοκρατικό, ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί ένα εθνικής σημασίας θέμα. Προσπερνώ το γεγονός ότι αυτοί οι ακοίμητοι φρουροί της ανεξαρτησίας της ελληνικής Δικαιοσύνης δεν βρήκαν μισή λέξη να σχολιάσουν από όσα περιέχει η απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία στηρίχθηκε στην τεκμηριωμένη αναίρεση της εισαγγελέως Ξένης Δημητρίου.

Ξεπερνώ το γεγονός ότι εκείνοι που, για να πλασαριστούν ως μεταρρυθμιστές, ζητούν..  πάντα τον σεβασμό των κανόνων τώρα σιωπούν στις επισημάνσεις της Δικαιοσύνης για σωρεία παραβάσεων του εθνικού και του κοινοτικού Δικαίου αναφορικά με τη μέθοδο τήρησης των εθνικών λογαριασμών (λ.χ. η απόκρυψη πλεονασμάτων 500 νομικών προσώπων το 2009 και η ξαφνική αποκάλυψή τους στους εθνικούς λογαριασμούς το 2013!). Μεταρρυθμιστές «αλα καρτ», βλέπετε. Εδώ όμως υπάρχει ένα κορυφαίο εθνικό θέμα, το οποίο εξελίχθηκε σε δύο φάσεις, και αυτό -που να χτυπιούνται κάποιοι στο πάτωμα, κατά του Καραμανλή- δεν μπορεί να παραγραφεί: η σύνδεση της αλλοίωσης του ελλείμματος με το Μνημόνιο 1, το μεσοπρόθεσμο 1 και το Μνημόνιο 2. Το γεγονός ότι δεν ασκήθηκε δίωξη κατά του Γεωργίου για το πρώτο, αλλά μόνο για το δεύτερο Μνημόνιο, δεν σημαίνει ότι το έγκλημα δεν συνετελέσθη. Αντιθέτως.

Η αλλοίωση του ελλείμματος στην πρώτη φάση της ελληνικής περιπέτειας έγινε αποδεδειγμένα κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ, επειδή έτσι ερμηνεύτηκε ότι «ζητούσε» το καταστατικό του. Mail που έστειλε στις 29 Μαρτίου 2010 προς τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου ο αξιωματούχος του Ταμείου Μπομπ Τράα, πληροφορούσε, μεταξύ άλλων, ότι «ο γενικός διευθυντής θα σας στείλει ενημερωτική επιστολή σχετικά με την αποστολή λανθασμένων στοιχείων, που θα θέλαμε να παρακαμφθεί ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΡΑ» (Μιχάλης Ιγνατίου, «Ο δρόμος προς την καταστροφή», σελ. 414, εκδόσεις Λιβάνη ).

Το πόσο σημαντική ήταν για το ΔΝΤ, τους δανειστές και τις τράπεζές τους η αλλοίωση του ελλείμματος -που έπρεπε να γίνει ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΡΑ- φαίνεται από την πρώτη παράγραφο του διαγγέλματος Παπανδρέου στο Καστελόριζο (23 Απριλίου 2010), το οποίο ξεκινούσε ως εξής: «Χθες ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για το πραγματικό έλλειμμα του 2009»… Από τον συνδυασμό του mail Tράα και της δήλωσης του πρώην πρωθυπουργού προκύπτει σαφώς η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της αλλοίωσης του ελλείμματος (πρώτη φάση) και του Μνημονίου 1. Λίγους μήνες αργότερα διορίζεται στη θέση του διοικητή της ΕΛ.ΣΤΑΤ. το στέλεχος του ΔΝΤ Ανδρέας Γεωργίου, χωρίς να παραιτηθεί προηγουμένως από τη θέση του (είναι κατηγορούμενος από την ελληνική Δικαιοσύνη για παράβαση καθήκοντος).

Και ενώ η Ελλάδα κατρακυλά στον γκρεμό, η Στατιστική Αρχή της -ανεξάρτητη έναντι της κυβέρνησης, αλλά όχι έναντι των ξένων- δίνει στη χώρα νέα σπρωξιά: δεύτερη αναθεώρηση των στατιστικών, που ανακοινώνεται μετά τις περιφερειακές εκλογές, στο 15,4% το έλλειμμα. Και αυτή η αναθεώρηση γίνεται με εντολή των δανειστών, αυτή τη φορά των Βρυξελλών – υπάρχουν έγγραφες αποδείξεις και mail με τις εντολές κορυφαίου στελέχους της Eurostat στη δικογραφία. Γι’ αυτό χοροπηδά η Κομισιόν σήμερα! Διότι στη δίκη Γεωργίου θα αποκαλυφθεί ότι δεν είχαμε greek statistics, αλλά eurostatistics, που οδήγησαν έναν λαό και μiα χώρα σε οικονομικό αφανισμό.

Oποιος έχει αμφιβολία για την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της δεύτερης αλλοίωσης του ελλείμματος με το μεσοπρόθεσμο του 2011, που έφερε μέτρα λιτότητας 4 δισ. ευρώ, και του Μνημονίου 2 (οικουμενική Παπαδήμου) ας διαβάσουν τι γράφει ο πρώην υπουργός Χάρης Καστανίδης στα «Χρόνια δοκιμασίας»: ότι, μετά την ανακοίνωση του 15,4%, ο Αυστριακός υπουργός Οικονομικών ζήτησε νέα μέτρα! Στην εύλογη απορία λοιπόν γιατί τα έκαναν όλα αυτά οι δανειστές -γιατί πείραξαν τα νούμερα;- η απάντηση είναι απλή: για να σώσουν τις τράπεζές τους. Τα Μνημόνια δεν ήταν μηχανισμός εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών, αλλά μηχανισμός εξόφλησης των τραπεζών στο ακέραιο.

Τα στατιστικά στοιχεία ήταν το εργαλείο της εξόφλησης! Οσο πιο φουσκωμένος ερχόταν ο λογαριασμός τόσο σιγούρευαν τα λεφτά τους κάποιοι! Η χώρα δεν είχε το παραμικρό περιθώριο κινήσεων – ο λαός έπρεπε να χρηματοδοτεί με λιτότητα την εξόφληση ομολόγων. 

Και, όταν ξεφορτώθηκαν τα ομόλογα Γάλλοι και Γερμανοί τραπεζίτες, τότε βεβαίως συμφωνήθηκε στο Ντοβίλ από Μέρκελ και Σαρκοζί να πληρώσουν τον λογαριασμό με το PSI oι ιδιώτες ομολογιούχοι, μικροί και μεγάλοι. Αν λοιπόν έχει εθνική σημασία αυτή η υπόθεση, στην εξέλιξη της οποίας έγιναν δύο κλοπές -η μία στο σπίτι στελέχους της ΕΛ.ΣΤΑΤ. στην Αίγινα και η άλλη στο αυτοκίνητο ανακρίτριας που χειριζόταν την υπόθεση, ενώ απειλήθηκε και η ζωή της Γεωργαντά στην εθνική οδό-, αυτή συνίσταται στο εξής: με την τεκμηριωμένη αποκάλυψή της τίθεται ζήτημα αναθεώρησης των πρωτογενών πλεονασμάτων και ριζικής επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους.

Υποστήκαμε δεκαπλάσια λιτότητα απ’ όση αξίζαμε για να πληρώνονται οι έμποροι όπλων, τους εξοπλισμούς για τους οποίους είχε δανειστεί η κυβέρνηση Σημίτη, και αυτό είναι ανήθικο. Δεν γίνεται η Γερμανία να δίνει συγχωροχάρτι σε Πορτογαλία – Ισπανία, όταν παραβιάζουν τους κανόνες για το έλλειμμα, και να μην το ζητάμε εμείς που μας το φούσκωσαν. 

Ερώτηση: αφορά αυτό το θέμα τον Κώστα Καραμανλή και την υστεροφημία του; Προφανώς και τον αφορά -θα το δούμε στον σωστό χρόνο-, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε ένα εθνικό θέμα σε εσωκομματικό, γιατί απλά δεν είναι.

Το μείζον είναι να καταλάβουμε τη σημασία του θέματος εν όψει της τελικής παραπομπής Γεωργίου στη Δικαιοσύνη και του ορισμού της σύνθεσης του δικαστηρίου διά κληρώσεως. Εκτός από το Βερολίνο, δικαστές υπάρχουν και στην Αθήνα, βλέπετε.

Πηγή εφημερίδα «δημοκρατία»

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ • Ειδεχθές έγκλημα το swap του Σημίτη

► Για να «εξαφανίσει» χρέος 2,8 δισ. (ο... «καταλληλότερος») χρέωσε την πατρίδα με επιπλέον 16 δισ. ευρώ και «χάρισε» στην Goldman Sachs 600.000.000 για την «εξυπηρέτηση»
► Η αλχημεία που βαπτίστηκε «πολιτική απόφαση» για να γίνει δεκτή η χώρα στην ΟΝΕ
► Ο ρόλος του δήμιου Τόμσεν και του υπόδικου Γεωργίου (της ΕΛ.ΣΤΑΤ.)

Η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος της ευρωζώνης που πλήρωσε προκαταβολικά (5 δισ. ετησίως από το 2010 έως το 2014) τις ενδεχόμενες ζημίες από «στοίχημα» που θα έληγε μετά από 20 ολόκληρα χρόνια. Απίστευτο και όμως αληθινό

Από
Ειδικό Συνεργάτη

Οι χώρες -και μάλιστα του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε., όπως η δική μας- δεν χρεοκοπούν μέσα σε μια νύχτα, αν δεν υπάρξει συνδυασμός παραγόντων και μεθοδεύσεων. Σοβαρότατος παράγοντας του τρόπου και της μεθοδολογίας μέσω της οποίας οδηγήθηκε η χώρα στο κενό είναι η υπόθεση της ΕΛ.ΣΤΑΤ., συστατικό μέρος της οποίας είναι το περίφημο swap του 2001.

Μέσω του συνυπολογισμού του swap στο χρέος της χώρας προστέθηκαν σε αυτό αναδρομικά 21 δισ., εκτινάσσοντάς το στο 15% του ΑΕΠ, τα οποία ο κ. Τόμσεν μάς υποχρέωσε να πληρώσουμε με ετήσια δόση των 5,1 δισ. από το 2010-2014.
Έπρεπε το ως άνω swap να συνυπολογιστεί στο χρέος; (Ας κρίνει ο αναγνώστης)

Η λέξη swap σημαίνει ανταλλαγή. Πρόκειται για συνήθη τραπεζική δραστηριότητα και πολλοί πολίτες την έχουν συναντήσει στις δανειακές συναλλαγές και τις διαπραγματεύσεις με τις τράπεζές τους. Είναι η περίφημη πρόταση που συνήθως έκαναν οι τράπεζες στους πελάτες τους, οφειλέτες δανείων.

Η πρόταση ήταν διατυπωμένη ως ακολούθως: «Να αλλάξουν, π.χ., το κυμαινόμενο επιτόκιο του δανείου τους με σταθερό επιτόκιο ή να αλλάξουν το νόμισμα του δανείου από ευρώ σε δολάριο, ελβετικό φράγκο κ.λπ.». Να κάνουν, δηλαδή, ανταλλαγή (swap) είτε επιτοκίων είτε στο νόμισμα του οφειλόμενου ποσού από το στεγαστικό ή το επιχειρηματικό δάνειό τους.

Συγκεκριμένα: Στις περιπτώσεις αυτών των δανείων επί της κύριας σύμβασης δανείου δημιουργείται και μια νέα σύμβαση αποπληρωμής του κεφαλαίου (παράγωγη σύμβαση - derivative). Κάποιος λοιπόν -επιχείρηση ή ιδιώτης είτε η ελληνική δημοκρατία-δανείστηκε ένα ποσό, π.χ. 1.000 δολάρια, με αποπληρωμή σε ισόποσες δόσεις δεκαετίας.

Ανύπαρκτο κεφάλαιο

Η τράπεζα τού προτείνει μια νέα ξεχωριστή σύμβαση επί ενός ανύπαρκτου κεφαλαίου νοητά ισόποσου με το ύψος του δανείου. Των 1.000 ευρώ δηλαδή. Προτείνει ακριβώς στον πελάτη τα εξής: Αν τα 1.000 ευρώ σου ήταν σε γιεν και επειδή το γιεν τώρα είναι χαμηλά, θα μπορούσες να επωφεληθείς από την άνοδο της τιμής του σε σχέση με το δολάριο και εν τέλει να σου κοστίσει το δάνειο λιγότερα χρήματα, αφού θα αφαιρέσεις τα κέρδη σου από την οφειλή σου απέναντί μου...

Υπογράφουν λοιπόν νέα σύμβαση ανταλλαγής (swap), που δεν έχει σχέση φυσικά με τη σύμβαση του αρχικού δανείου, στην οποία συμφωνούν ότι όσο «τοις εκατό» έχει ανέβει η αξία του γιεν σε σχέση με το δολάριο την «τάδε» ώρα και «τάδε» μέρα του χρόνου από την αξία που είχε το γιεν όταν υπογράφηκε η σύμβαση, τη διαφορά -το κέρδος- σ' το δίνω εγώ, η τράπεζα. Αν όμως τη συγκεκριμένη ημέρα και ώρα έχει πέσει η αξία του γιεν σε σχέση με το δολάριο, με πληρώνεις εσύ, πελάτη μου.
Αν η σύμβαση ανταλλαγής swap είχε υπογραφεί την πρώτη Ιανουαρίου και την πρώτη Ιανουαρίου του επόμενου έτους το γιεν είχε ανέβει κατά 5% σε σχέση με το δολάριο, η τράπεζα έπρεπε να πιστώσει - πληρώσει 5 δολάρια στον λογαριασμό του πελάτη. Αντίθετα, αν το γιεν είχε υποχωρήσει 5% σε σχέση με το δολάριο, ο πελάτης έπρεπε να πληρώσει 5 ευρώ στον δανειστή - τράπεζά του.

Η αξία

Και οι δύο πλευρές, τράπεζα και πελάτης, ελπίζουν ότι θα κερδίσουν από αυτήν τη συμφωνία-στοίχημα, η οποία έχει την ίδια διάρκεια με το δάνειο και το αριθμητικό νούμερο υπολογισμού της είναι το ίδιο με το ποσό του δανείου.
Το μόνο που συνδέει το δάνειο και το ποσό που πρέπει να αποπληρωθεί από τον δανειζόμενο όπως το περιγράφει η δανειακή σύμβασή του είναι το ότι η νέα σύμβαση ως αριθμό και μόνο για υπολογιστικούς λόγους εκλαμβάνει ως βάση υπολογισμού το ποσό του δανείου. Τον αριθμό 1.000 από το παράδειγμά μας.

Εν κατακλείδι, ο οφειλέτης -διότι αυτός μας ενδιαφέρει- σκέπτεται: «Αν βγω κερδισμένος από αυτό το στοίχημα που έγινε αριθμητικά επί του ποσού του δανείου μου θα αυξήσω τα έσοδά μου και θα αποπληρώσω πιο εύκολα τη δανειακή υποχρέωσή μου».
Σε καμία περίπτωση όμως -και αυτό είναι το σημαντικό- η τράπεζα -και πολύ περισσότερο ο οφειλέτης- δεν μπορούν να προσθέσουν ή να αφαιρέσουν από την αξία του δανείου μελλοντικά κέρδη ή ζημίες, γιατί, πολύ απλά, δεν τα γνωρίζουν εκ των πρότερων.
Πολύ δε περισσότερο, όταν τα όποια οικονομικά αποτελέσματα (θετικά/αρνητικά) προέρχονται από άλλη, ξένη της δανειακής συμβάσεως, οικονομική συμφωνία. Μόνο εκτιμήσεις μπορεί να κάνουν και να ελπίζει ο καθένας ξεχωριστά ότι αυτός θα είναι ο κερδισμένος από τη νέα σύμβαση-στοίχημα swap στη λήξη της.

Τι ακριβώς συνέβη το έτος 2000, εν όψει της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, και το περίφημο swap «Σημίτη»; Επειδή το ύψος του δημόσιου χρέους (στο 103,5%) δεν επέτρεπε την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, η τότε κυβέρνηση, θεωρώντας ως νοητό, αριθμητικό κεφάλαιο το σύνολο των υποχρεώσεων της Ελλάδος, το αντάλλαξε από δολάρια σε γιεν με αντισυμβαλλόμενο την Deutsche Bank και διαμεσολαβητή την Goldman Sachs.
Υπέγραψε λοιπόν μια νέα οικονομική συμφωνία τριακονταετούς διάρκειας, με αριθμητική βάση το ποσό του δημόσιου χρέους. Στη συμφωνία εκείνη το κράτος κέρδιζε, αν έχανε το δολάριο έναντι του γιεν και έχανε με το αντίστροφο.
Επειδή όμως ο κύριος σκοπός που υπαγόρευσε την υπογραφή της ήταν η μείωση του δημόσιου χρέους (για να εκπληρωθεί το κριτήριο ένταξης) εξέλαβε παράτυπα τις τιμές που είχε το γιεν αναδρομικά (τιμές ανά έτος 1995-2000), τότε που το γιεν εκινείτο ανοδικά έναντι του δολαρίου.
Με δυο λόγια, η συμφωνία υπογράφτηκε το 2000, όμως είχε αναδρομική ισχύ πενταετίας. Αυτή η εξόφθαλμη παρατυπία (παρανομία;) θεωρήθηκε πολιτική απόφαση.

Έχουμε λοιπόν δύο ξεχωριστά πράγματα:
Α) Την οφειλή του εξωτερικού όπως την προβλέπουν οι αρχικές συμβάσεις και ομόλογα, η οποία δεν αλλάζει.
Β) Τη μετατροπή της οφειλής σε πλασματικό (νοητό κεφάλαιο) ποσό επί του οποίου πραγματοποιείται η ανταλλαγή swap νομισμάτων ανάμεσα στο Δημόσιο και στην Deutsche Bank.

Με δυο λόγια, αυτά που χρωστάς θα τα πληρώσεις με τον τρόπο, το νόμισμα και στον χρόνο που έχεις συμφωνήσει με τους δανειστές σου.
Το ποσό που χρωστάς στους δανειστές το εκλαμβάνεις ως ΝΟΗΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ και επ' αυτού στοιχηματίζεις (gambling) σε άλλο νόμισμα και σε νομισματική ισοτιμία FOREX, αφού βέβαια υπογράψεις με αντισυμβαλλόμενους τη συμφωνία ανταλλαγής (swap), η οποία περιγράφει τους όρους του στοιχήματος.

Με αυτήν την οικονομική αλχημεία που βαφτίστηκε «πολιτική απόφαση» μπήκαμε στην ΟΝΕ. Εν συνεχεία όμως η συμφωνία -υπενθυμίζουμε ότι είχε τριακονταετή διάρκεια- αυτή παρήγαγε ετησίως ζημίες λόγω της υποχώρησης του γιεν έναντι του δολαρίου και το 2009 ήταν 21 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό συμπεριέλαβαν ο κ. Γεωργίου και ο κ. Τόμσεν στο χρέος επί ΓΑΠ, εκτινάσσοντάς στο 115% του ΑΕΠ και κατά συνέπεια χρεοκοπήσαμε και λογιστικά.

Ο κ. Τόμσεν μάς υποχρέωσε να τα εξοφλήσουμε καταβάλλοντας 5 δισ. ετησίως (2010-2014).
Πρόσθεσαν στο χρέος της χώρας το πρόσκαιρο οικονομικό αποτέλεσμα μιας πολιτικής (παράνομης;) συμφωνίας, της οποίας το πραγματικό αποτέλεσμα θα φανεί στη λήξη της, το 2030.
Και αυτό κατά παράβαση κάθε κοινοτικού λογιστικού (ΕΛΣ 95) και τραπεζικού κανονισμού αλλά και κατά παράβαση της κοινής λογικής. Διότι είναι αδύνατον να προσθαφαιρείς στις υποχρεώσεις σου τα αποτελέσματα ενός στοιχήματός σου, τα οποία ακόμη δεν τα γνωρίζεις.
Γι' αυτόν τον λόγο τις ετήσιες ενδεχομένως ζημίες από τα swap οι τράπεζες και τα κράτη τις καταγράφουν στις αποσβέσεις στον ισολογισμό τους και όχι στις οφειλές.
Εμείς είμαστε το μοναδικό κράτος στην ευρωζώνη που πλήρωσε προκαταβολικά την ενδεχόμενη χασούρα από ένα στοίχημα swap που θα έληγε ύστερα από 20 χρόνια!

Επειδή όμως αυτοί που το έκαναν σκέφτηκαν και τις ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες τους (που δειλά και αργοπορημένα άρχισαν να προσωποποιούνται) έστησαν για «ξεκάρφωμα» και την Εξεταστική Πρωτόπαπα - Παναρίτη για τα δομημένα ομόλογα, η οποία κατέληξε στο εξής αμίμητο και μοναδικό σε όλη την ευρωζώνη «πόρισμα»: Το swap-στοίχημα αποτελεί μέρος της αξίας των δανειακών συμβάσεων (ομολόγων)!

Η «Εξεταστική», το χωρίς αντίκρισμα «πόρισμα» αλλά και οι μεθοδεύσεις

Κατά την Εξεταστική Πρωτόπαπα υπήρξε «ΥΠΕΡΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ». Οι «σοφοί» του ΓΑΠ ισχυρίστηκαν ότι «τα δομημένα αυτά προϊόντα αποτελούν πακέτο ενός δομημένου ομολόγου και μίας σύμβασης ανταλλαγής επιτοκίων (swap)».

Η ονομαστική αξία καθενός από αυτά αφορούσε αθροιστικά τόσο το ομόλογο όσο και τη συνοδεύουσα αυτό σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων swap. Ο αποχωρισμός του ομολόγου από τη σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων που έλαβε χώρα προκειμένου τελικά να καταλήξουν στα ασφαλιστικά ταμεία μόνο τα ομόλογα χωρίς τη σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων επηρεάζει την τιμολόγησή τους, καθιστώντας την εκ των πραγμάτων μικρότερη της ονομαστικής τους αξίας» -σελ. 71, πόρισμα Εξεταστικής.
Δηλαδή το ύψος του ποσού που χρωστάς σε ένα δάνειο (αξία/ τιμή), εν προκειμένω η αξία/τιμή έκδοσης του ομολόγου, μεταβάλλεται αν ανταλλάξεις το επιτόκιό του, π.χ. από σταθερό σε κυμαινόμενο!

Πολιτική απάτη

Σε αυτήν ακριβώς τη φράση κρύβεται όλη η πολιτική (πιθανώς και με ποινική χροιά) απάτη που διέπραξαν, τουλάχιστον όσα από τα μέλη της «Εξεταστικής» με τις οικονομικές γνώσεις τους παρέσυραν (;) και τα υπόλοιπα.
Φυσικά, το αβάσιμο και χωρίς αντίκρισμα «πόρισμα» ουδέποτε εισήχθη στην Ολομέλεια της Βουλής για να ψηφιστεί και να συζητηθεί.

Οι εκδόσεις και εισαγωγές στην αγορά και ο τρόπος υπολογισμού της αξίας όλων ανεξαιρέτως των χρηματοοικονομικών προϊόντων υπόκεινται σε νόμους και σε τραπεζικούς κανονισμούς και δεν αποφασίζεται ούτε σε «εξεταστικές» ούτε κατά το δοκούν από «δημοσίους» υπαλλήλους.
Η σύγκρουση συμφερόντων οικονομικών και πολιτικών στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη (Ε.Ε.) λόγω της κρίσης και των αντιθέσεων έχει εκρηκτικές διαστάσεις. Τα απόνερά της έφεραν στην επιφάνεια πρόσωπα και μεθοδεύσεις.

ΥΓ.: Σε καμία περίπτωση η ανωτέρω ανάλυση δεν αποσκοπεί στο να συγκαλύψει τον υπερδανεισμό ή τις τεράστιες αδυναμίες του δημόσιου τομέα και τις ανάγκες για ριζικές αλλαγές και εκσυγχρονισμό. Αλλά αποσκοπεί στο να αναδείξει τη μεθόδευση κάποιων των οποίων τα αφεντικά και οι ίδιοι προφανώς κερδοσκόπησαν από το ελληνικό δράμα.
dimokratianews.gr

Γεωργαντά: Από το 8% το έλλειμμα το πήγαν στο 12,7%, μετά στο 13,6%, μέχρι που προσπάθησαν να μας κλείσουν το στόμα και το βγάλανε στο 15,4%…

Δείτε στο τέλος του άρθρου, σε βιντεο,  τα όσα συγκλονιστικά αποκάλυψε  στο ΒΗΜΑ FM ( 23 Ιανουαρίου 2012), η κα Γεωργαντά.

Ο κ Παπακωνσταντίνου είναι, απόλυτα, υπεύθυνος, ο πιο υπεύθυνος από όλους. Γνώριζε την   κατάσταση στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία από την αρχή της θητείας του Συμβουλίου.

Είχε ενημερωθεί ,πλήρως, και προφορικά και γραπτά , όχι μόνο από μένα  αλλά κι από άλλα μέλη του Συμβουλίου, τα οποία μας είχε αυτός επιλέξει και διορίσει, πιστεύοντας ότι θα κρατήσουμε- φαίνεται-το στόμα μας κλειστό, αν και μας παραπλάνησε, γιατί μας είπε ότι θα μπορούσαμε εμείς να διορθώσουμε τα στατιστικά στοιχεία με τις συμβουλές μας, τις απόψεις μας. 

Η όλη κατάσταση ήταν γνωστή όχι μόνο στο κ Παπακωνσταντίνου αλλά και στον κ Πλασκοβίτη τον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου. Τους είχαμε ενημερώσει. Ο κ Πλασκοβίτης ήξερε τα πάντα. Δεν πρέπει να τον αφήνουμε απ έξω. Είναι κι αυτός πολύ υπεύθυνος. Η ενημέρωση που του είχε γίνει αφορούσε και τα στοιχεία του χρέους και του ελλείμματος αλλά και ολόκληρο το στατιστικό έργο, όπως οι απογραφές. Αλλά και άλλα στατιστικά στοιχεία.

Όλο το έργο το οποίο επιτελούνταν  συνεχίζει να επιτελείται, κατά τον ίδιο τρόπο, τελείως, δηλαδή, πλημμελώς κι ενάντια σε κάθε ελληνικό νόμο  κι έξω από κάθε ευρωπαϊκή στατιστική μεθοδολογία.

Στο Μνημόνιο μας βάλανε τον Απρίλιο του 2010, ενώ η Στατιστική Υπηρεσία με την καινούργια της μορφή άρχισε να λειτουργεί από τον Αύγουστο 2010. Μας βάλανε εκεί διότι το έλλειμμα είχε εξαγγελθεί, πάρα πολλές φορές, ότι συνέχεια ανεβαίνει. Δηλαδή, από το 8% το πήγανε  στο 12%, μετά το πήγαν στο 12,7% και το έχει υπογράψει αυτό ο κ Παπακωνσταντίνου και ο κ Πλασκοβίτης. Μετά το ανέβασαν στο 13,6%, μέχρι που προσπάθησαν εμάς να μας κλείσουν, τελείως, το στόμα και το βγάλανε στο 15,4% και, σήμερα, το έλλειμμα είναι 15,8% – 15,9% (23 Ιανουαρίου 2012)

Δηλαδή έγινε αναθεώρηση πάλι προς τα πάνω. Κι αυτό το 15%  ήταν το ουσιαστικό ξεκίνημα για να βρεθούμε σήμερα σ αυτή  την απαίσια κατάσταση τη φοβερή κατάσταση.
Πληροφορίες από το ΒΗΜΑ

19 Μαρτίου 2012 ΝΔ: "Εγκληματική ενέργεια" το φούσκωμα του ελλείμματος

Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2012

Εγκληματική ενέργεια, που προκάλεσε καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, αδυναμία δανεισμού και προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ,χαρακτηρίζει με σημερινή ανακοίνωσή της η ΝΔ το φούσκωμα του ελλείμματος από την κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Η ΝΔ επαναλαμβάνει επίσης την δέσμευσή της για την συγκρότηση αμέσως μετά τις εκλογές μιας και μόνο Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία να διερευνήσει το “πώς φτάσαμε στο μνημόνιο”.

Συγκεκριμένα, ο Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μιχελάκης, αναφερόμενος στις αποκαλύψεις του πρώην επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας κ. Μ. Κοντοπυράκη (συνέντευξη στην εφημερίδα Real News) και τα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου εξέταζε διαφορετικά σενάρια για το έλλειμμα του 2009, καθώς και στις σχετικές δηλώσεις του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Μιας ώρας υπουργός ο κ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς καν να έχει δει τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2009, δήλωνε ότι θα τα αλλάξει και εξέταζε εντελώς διαφορετικά σενάρια.
Αυτό και μόνο αρκεί για να επιβεβαιώσει τις καταγγελίες της Νέας Δημοκρατίας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ “φούσκωσε” σκόπιμα και αυθαίρετα το έλλειμμα.
Πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, που προκάλεσε καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, αδυναμία δανεισμού και προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ.
Η συγκρότηση, αμέσως μετά τις εκλογές – όπως δεσμεύτηκε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς – μιας και μόνο Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία να διερευνήσει το “πώς φτάσαμε στο μνημόνιο”, είναι επιβεβλημένη.
Η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ οφείλει να πάρει, άμεσα, ξεκάθαρη θέση. Το γεγονός ότι αναδεικνύεται, σήμερα, παγκόσμια ημέρα του Αλτσχάιμερ, ας μη νομίσει ότι επηρεάζει τη μνήμη και την κρίση του λαού».
Με συνέντευξη του στην Realnews ο πρώην επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας υποστηρίζει ουσιαστικά ότι «μαγειρεύτηκαν» τα στοιχεία του ελλείμματος του 2009. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου στις 7 Οκτωβρίου του 2009.
«Το ίδιο βράδυ και πριν πάω τα στοιχεία, του μίλησα στο τηλέφωνο και του είπα: ‘’Κύριε υπουργέ, η στατιστική υπηρεσία ανακοινώνει αυτά τα αποτελέσματα που στείλαμε αφού η Eurostat βγάλει το δελτίο Τύπου, στις 21 Οκτωβρίου του 2009’’. 
Μου είπε: ‘’Θα το ανακοινώσω εγώ, γιατί πρόκειται να το αλλάξω’’. Όταν το είπε αυτό, ήταν υπουργός μιας ώρας,δεν είχε δει τα στοιχεία ακόμα, δεν τα είχα πάει. Έμεινα άφωνος, διότι δεν είχα συναντήσει ποτέ τέτοια συμπεριφορά από κανέναν υπουργό. Αυτό ήταν ωμή παρέμβαση» υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, ο Μ.Κοντοπυράκης.
Για την πρόβλεψη του ελλείμματος του 2009 είχαν τεθεί επί τάπητος διαφορετικά σενάρια σε απανωτές συσκέψεις που έλαβαν χώρα, στα μέσα Οκτωβρίου στο υπουργείο Οικονομικών με επικεφαλής τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Σύμφωνα με έγγραφο που αποκαλύπτει η Realnews τα δύο σενάρια που επικράτησαν ήταν η πρόβλεψη του ελλείμματος στο 14,8% (35,6 δισ. ευρώ) και στο 12,5% (30,1 δισ. ευρώ), σενάρια που παρουσίαζαν απόκλιση της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ. 
Η διαφορά αυτή κατά κύριο λόγο προέκυπτε από τα χρέη των νοσοκομείων, που στην πρώτη μεν περίπτωση έφταναν τα 2,2 δισ. ευρώ και στη δεύτερη περίπτωση τα 4,7 δις. ευρώ.
Στις 19 Οκτωβρίου, λίγα λεπτά πριν η Στατιστική Υπηρεσία, με εντολή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, στέλνει στην Eurostat πρόβλεψη ελλείμματος στο 14,8%, το υπουργείο Οικονομικών ακύρωσε την αποστολή.
Δύο μέρες μετά, στις 21 Οκτωβρίου, η πρόβλεψη του ελλείμματος άλλαξε και επελέγη αυτή του 12,5%

Ζωή Γεωργαντά: Πόσο ήταν το έλλειμμα της χώρας πριν φτάσει στο 15,4% και με ποιο τρόπο το φούσκωσαν

11 Ιουλίου 2014

Οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί απαιτούν να αποστέλλονται στην Eurostat δύο προβλέψεις του δημοσίου χρέους και ελλείμματος για το τρέχον έτος, δηλαδήμία πρώτη πρόβλεψη την 1η Απριλίου και μία δεύτερη πιο ενημερωμένη πρόβλεψη την 1η Οκτωβρίου.

Το επόμενο έτος, 1η Απριλίου, στέλλεται μία σχεδόν τελική εκτίμηση για το δημόσιο χρέος και έλλειμμα του προηγούμενου έτους (και ασφαλώς μία πρώτη πρόβλεψη για το τρέχον έτος).

Τι συνέβη με το έτος 2009:

Την 1η Οκτωβρίου 2009 η τότε Στατιστική Υπηρεσία (που ήταν Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Οικονομικών) είχε στείλει την δεύτερη επίσημη Ελληνική πρόβλεψη, 6%, για το έλλειμμα του 2009. Σημειωτέον ότι η επίσημη αυτή πρόβλεψη αφενός συνοδευόταν από επίσημα έγγραφα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, και αφετέρου είχε ελεγχθεί από την Eurostat.

Στην συνέχεια, ο φρεσκοδιορισμένος Υπουργός Οικονομικών της νέας κυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ), κ. Παπακωνσταντίνου, μεταβαίνοντας στην πρώτη του εμφάνιση στην συνεδρίαση της ΕΚΟΦΙΝ (Υπουργοί Οικονομικών της ΕE) 19-21 Οκτωβρίου 2009, δήλωσε, χωρίς να τον υποχρεώνει κανένας Κανονισμός ή άτομο, ότι ο προκάτοχός του είπε ψέματα για το έλλειμμα του 2009, το οποίο, είπε, ήταν πάνω από 12% και όχι 6%. Τότε η ΕΚΟΦΙΝ, σύμφωνα με Ευρωπαϊκές εφημερίδες (Financial Times, European Reporter), εξερράγη ως εξής: «Δεν πρόκειται να δεχτούμε αυτή την πολιτική παρέμβαση στα στοιχεία του Ελληνικού ελλείμματος, είναι απαράδεκτο». Και ο Επίτροπος κ. Αλμούνια είπε ότι θα συνέστηνε τριμελή Επιτροπή (Eurostat, EE, Στατιστική Υπηρεσία) «για να διερευνηθεί το θέμα σε πλάτος και βάθος».

Αργότερα, όμως, φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας «πειστήκανε» από τον κ. Παπακωνσταντίνου ότι ένα διογκωμένο Ελληνικό έλλειμμα δεν ήταν και τόσο κακό για τους στόχους ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης μέσω περικοπών μισθών και συντάξεων και κοινωνικών δαπανών του Ελληνικού κράτους. Ήταν ένα πολύ καλό επιστημονικό έρεισμα για τα σχεδιαζόμενα Μέτρα των Μνημονίων.

Έτσι, ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Παπανδρέου συνέχισαν τον πολιτικό εκτροχιασμό τους με την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος 2009 με διαδοχικές αυθαίρετες και αθεμελίωτες διογκώσεις 12,7%, 13%, 13,6% τον Απρίλιο 2010, και στις 5 Μαΐου 2010 ήλθε το Πρώτο Μνημόνιο διότι η αξιοπιστία της χώρας μας είχε καταβαραθρωθεί από την ξέφρενη ανοδική πορεία των προβλέψεων του ελλείμματος του 2009. 

Και ενώ την 1η Απριλίου 2010 έπρεπε να σταλεί τελική εκτίμηση για το έλλειμμα 2009, αυτοί δώσανε πάλι αυθαίρετες προβλέψεις. 
Στην συνέχεια βέβαια την σκυτάλη πήρε ο κ. Γεωργίου, ο οποίος παρέλαβε το 13,6%, και αντί να διερευνήσει μαζί με το νόμιμα συγκροτημένο 7-μελές Συμβούλιο την αξιοπιστία αυτού του αριθμού, αντίθετα, έκτισε μόνος του επάνω στο αυθαίρετο 13,6% και το έκανε ένα λαμπρό 15, 4%, και τότε ήλθε το δεύτερο πολύ πιο αυστηρό Μνημόνιο.

Σύμφωνα με τον νόμο 3832/2010, άρθρα 10 και 12, οι επίσημες στατιστικές (ένα μέρος των οποίων είναι το χρέος και το έλλειμμα) πιστοποιούνται από το συγκροτημένο 7-μελές συλλογικό όργανο της ΕΛΣΤΑΤ.

Όμως, ο κ. Γεωργίου πιστοποίησε ψευδώς και ως μονάρχης ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ το 15,4%.   

Από παλαιότερη συνέντευξη της κ. Ζωής Γεωργαντά

Ζωή Γεωργαντά: Διαπράχθηκε η μεγαλύτερη εθνική προδοσία κατά της Ελλάδος

Από το 2010, οκτώ ολόκληρα χρόνια αγώνα, χωρίς ούτε μία στιγμή να σκεφθεί να τα παρατήσει η Ελληνίδα, Ζωή Γεωργαντά! 

Ιανουάριος 2013

Για έγκλημα που ισοδυναμεί με εθνική προδοσία, κάνει λόγο η Ζωή Γεωργαντά, σχολιάζοντας  την υπόθεση του διογκωμένου ελλείμματος του 2009, η οποία ήρθε στο φως μετά τις δικές τις καταγγελίες.

Μιλώντας στον Real Fm στην εκπομπή του Σεραφείμ Κοτρώτσου, η κυρία Γεωργαντά, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ είπε ότι υπογράφοντας ψευδείς βεβαιώσεις για ένα φουσκωμένο έλλειμμα ζημίωσαν  το κράτος.

«Με βάση αυτά στοιχεία που δημοσίευσε ο κ. Γεωργίου και έστειλε στη Eurostat έγιναν όλα τα μνημόνια», ανέφερε η Ζωή Γεωργαντά, ενώ εκτίμησε ότι είχε πολιτική εντολή να κάνει κάτι τέτοιο.

«Φαντάζομαι ότι είχε πολιτική εντολή και πρέπει να το πει, γιατί απ' ότι έχω καταλάβει ο κ. Γεωργίου δεν καταλαβαίνει τη στατιστική», τόνισε, ενώ αναφερόμενη στον επικεφαλής της Eurostat Βάλτερ Ράντερμαχερ είπε:«Έχουμε αποδείξεις ότι μας προέτρεπε να μην εκτελούμε το καθήκον μας και να υπογράψουμε αυτές τις ψευδείς βεβαιώσεις. Χαίρομαι γιατί υπερίσχυσε η εντιμότητα για να μην διαπράξουμε αυτά τα εγκλήματα και να μην είμαστε κι εμείς κατηγορούμενοι».

Το ίδιο έκανε σύμφωνα με την κυρία Γεωργαντά και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος όπως ανέφερε «μας παρότρυνε όταν μας έλεγε 'δεν θα μιλάτε και θα εκτελείτε ότι λέει ο κ. Γεωργίου και ο κ. Ραντερμάχερ'.»

«Είναι εγκληματικά αυτά τα πράγματα και επισύρουν ποινικές ευθύνες. Δηλαδή μας παρότρυνε να μην εκτελέσουμε το υπηρεσιακό μας καθήκον», τόνισε, αφήνοντας αιχμές τόσο για τον Ευάγγελο Βενιζέλο όσο και για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

«Βεβαίως γνώριζε ο κ. Παπανδρέου και τήρησε σιγή ιχθύος. Πιστεύω ότι είναι και αυτός υπεύθυνος», αποκάλυψε η κυρία Γεωργαντά, λέγοντας ότι είχε ενημερώσει τον πρώην πρωθυπουργού μέσω του αδελφού του Αντρίκου ενώ του είχε στείλει και μηνύματα.

Η κυρία Γεωργαντά εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι πριν μπούμε στο μηχανισμό στήριξης το έλλειμμα ήταν μονοψήφιο. «Η μόνη επιστημονική μέθοδος που θα μπορούσαν να μας βάλουν στα μνημόνια ήταν ένα διογκωμένο έλλειμμα. Έβαλαν το δικό τους άνθρωπο και μας εξουδετέρωσαν με την πρώτη αμφισβήτηση. Μέχρι που μας απέλυσε ο κ. Βενιζέλος».

«Όσα είπα στη εξεταστική, η βουλή τα αγνόησε. Η δικαιοσύνη έδειξε σήμερα ότι μελέτησε ενδελεχώς τα πράγματα και δεν επηρεάζεται»,κατέληξε η Ζωή Γεωργαντά.

Τι έφερε το μνημόνιο! Ο μάρτυρας-κλειδί σπάει τη σιωπή του για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ

Tο έλλειμμα του 2009 αδίκως και ανόμως διογκώθηκαν, στέλνοντας στην αγχόνη μέσω μνημονίου την Ελλάδα και τους Έλληνες. 

Διαβάστε ολόκληρη την αποκλειστική συνέντευξη στο CRASH Μαρτίου 2013  του κ. Στρόμπλου  με τίτλο «Ανέστειλαν την χρεωκοπία για να σωθούν οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες»
«Ανέστειλαν την χρεωκοπία για να σωθούν οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες»