Από τον
Μάριο Ροζάκο ( απόσπασμα )
Η μεγάλη πληγή του χρέους δεν διευρύνθηκε κατά τη μνημονιακή περίοδο μόνο εξαιτίας του δυσθεώρητου ύψους των νέων δανείων που έλαβε η Ελλάδα, αλλά και λόγω των παρασκηνιακών μεθοδεύσεων που προηγήθηκαν της υπογραφής του πρώτου Μνημονίου.
Οπως αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία» στις 11 Σεπτεμβρίου 2016 με πρωτοσέλιδο αναλυτικό ρεπορτάζ, το 2010 ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα και νυν διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Ταμείου Πολ Τόμσεν υποχρέωσε να συνυπολογιστεί στο χρέος της χώρας μας και να πληρωθεί προκαταβολικά το περιβόητο swap που είχε γίνει επί κυβέρνησης Σημίτη! Ετσι, η χώρα βρέθηκε να πληρώνει 5 δισ. ευρώ ετησίως το διάστημα 2010-2014 για μια οικονομική συμφωνία, της οποίας το αποτέλεσμα θα φανεί το 2030.
Η λέξη swap σημαίνει ανταλλαγή. Το 2000 η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε να συνάψει μια συμφωνία ανταλλαγής χρέους (swap), η οποία θα επέτρεπε στη χώρα να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις ένταξης στην ΟΝΕ, παρακάμπτοντας το γεγονός ότι το χρέος έφθανε τότε το 103,5% του ΑΕΠ. Η συμφωνία θεώρησε νοητό, αριθμητικό κεφάλαιο το σύνολο των υποχρεώσεων της Ελλάδας, το αντάλλαξε από δολάρια σε γεν με αντισυμβαλλόμενο την Deutsche Bank και διαμεσολαβητή την Goldman Sachs, και όρισε πως το κράτος κέρδιζε, αν έχανε το δολάριο έναντι του γεν και έχανε στην αντίστροφη περίπτωση.
Σύμφωνα με το προαναφερθέν αποκαλυπτικό δημοσίευμα της «κυριακάτικης δημοκρατίας», η συμφωνία εξέλαβε παράτυπα τις τιμές που είχε το γεν αναδρομικά (τιμές ανά έτος 1995-2000), τότε που το γεν εκινείτο ανοδικά έναντι του δολαρίου.
Μάριο Ροζάκο ( απόσπασμα )
Οπως αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία» στις 11 Σεπτεμβρίου 2016 με πρωτοσέλιδο αναλυτικό ρεπορτάζ, το 2010 ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα και νυν διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Ταμείου Πολ Τόμσεν υποχρέωσε να συνυπολογιστεί στο χρέος της χώρας μας και να πληρωθεί προκαταβολικά το περιβόητο swap που είχε γίνει επί κυβέρνησης Σημίτη! Ετσι, η χώρα βρέθηκε να πληρώνει 5 δισ. ευρώ ετησίως το διάστημα 2010-2014 για μια οικονομική συμφωνία, της οποίας το αποτέλεσμα θα φανεί το 2030.
Η λέξη swap σημαίνει ανταλλαγή. Το 2000 η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε να συνάψει μια συμφωνία ανταλλαγής χρέους (swap), η οποία θα επέτρεπε στη χώρα να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις ένταξης στην ΟΝΕ, παρακάμπτοντας το γεγονός ότι το χρέος έφθανε τότε το 103,5% του ΑΕΠ. Η συμφωνία θεώρησε νοητό, αριθμητικό κεφάλαιο το σύνολο των υποχρεώσεων της Ελλάδας, το αντάλλαξε από δολάρια σε γεν με αντισυμβαλλόμενο την Deutsche Bank και διαμεσολαβητή την Goldman Sachs, και όρισε πως το κράτος κέρδιζε, αν έχανε το δολάριο έναντι του γεν και έχανε στην αντίστροφη περίπτωση.
Σύμφωνα με το προαναφερθέν αποκαλυπτικό δημοσίευμα της «κυριακάτικης δημοκρατίας», η συμφωνία εξέλαβε παράτυπα τις τιμές που είχε το γεν αναδρομικά (τιμές ανά έτος 1995-2000), τότε που το γεν εκινείτο ανοδικά έναντι του δολαρίου.
Αυτή η εξόφθαλμη παρατυπία θεωρήθηκε πολιτική απόφαση. Από το ίδιο ρεπορτάζ προκύπτει ότι, όταν η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά στις μνημονιακές αλυσίδες, συνέβη το εξής απίστευτο και πρωτοφανές: ενώ το swap είχε 30ετή διάρκεια, ο κ. Τόμσεν και ο τότε επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) Ανδρέας Γεωργίου συμπεριέλαβαν στο χρέος τις ετήσιες ζημίες που είχαν προκύψει από τη συμφωνία ανταλλαγής τα πέντε πρώτα χρόνια της ισχύος της, λόγω της υποχώρησης του γεν έναντι του δολαρίου. Οι ζημιές αυτές ανέρχονταν στα 21 δισ. ευρώ και ο Δανός τεχνοκράτης του ΔΝΤ μάς υποχρέωσε να τις εξοφλήσουμε την περίοδο 2010-2014, παραβλέποντας ότι το πραγματικό αποτέλεσμα της συμφωνίας θα φανεί στη λήξη της, το 2030.
με πληροφορίες από dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου