Για να μην ξεχνιόμαστε … Μέρος Δεύτερο

Η μισή αλήθεια είναι παραπληροφόρηση, δημαγωγία και παραπλάνηση Ευθυγράμμιση κυβέρνησης και media στην απόκρυψη της αλήθειας

Ζωή Γεωργαντά

24 Αυγούστου 2018

Σε ένα πρόσφατο άρθρο μου, 13 Αυγούστου, με τίτλο «Για να μην ξεχνιόμαστε …», αναφέρθηκα σε άρθρο του bankingnews το οποίο πληροφορούσε τους Έλληνες με μια μορφή περίληψης άρθρου για την «μετα-Μνημονιακή» Ελλάδα από το Βρετανικό περιοδικό Economist. Το άρθρο μου αυτό αναρτήθηκε στον Πυρήνα Φίλων του Κώστα Καραμανλή με υπεύθυνους τους πατριώτες-αγωνιστές Σοφία Τζιώρα και Λάμπρο Δρόσο (https://elstahwrathsalhtheias.blogspot.com/2018/08/blog-post.html) και αναδημοσιεύτηκε σε έναν αριθμό άλλων έγκριτων ιστοσελίδων, όπως είναι η ιστοσελίδα http://www.theonlinepress.gr/ και https://agriniobestof.gr/ τις οποίες μπορείτε να δείτε, αντίστοιχα, εδώ και εδώ.

Επειδή στο παραπάνω αναφερόμενο άρθρο μου μίλησα για «διαστρεβλωμένη ενημέρωση των Ελλήνων», στο παρόν άρθρο σχολιάζω την επιλεκτική αναφορά του bankingnews στο άρθρο του Economist ως ένα παράδειγμα πονηρής διαστρέβλωσης της πληροφορίας από τον έγκριτο Τύπο που φαίνεται ότι είτε ευθυγραμμίζεται με την εκάστοτε κυβέρνηση για ευνόητους λόγους, είτε την πολεμάει, πάλι για ευνόητους λόγους, αλλά ποτέ δεν ευθυγραμμίζεται με την αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων.

Ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να κριτικάρω τον Economist, που είναι άλλωστε ένα πονηρά ανθελληνικό περιοδικό, αλλά να τονίσω την ανεπάρκεια, ηθελημένη ή όχι, μιας μεγάλης θα έλεγα μερίδας των Ελλήνων δημοσιογράφων γενικά, που αντί να σταθούν στα γεγονότα που πονηρά αποκρύπτονται από τον ξένο ανθελληνικό Τύπο, αυτοί απλώς προβαίνουν σε επιλεκτική αναφορά κομματιών από ξένα άρθρα τα οποία μεταφράζουν, μάλιστα πολλές φορές λανθασμένα, ή ως επί το πλείστον τα παραφράζουν και μας τα πασάρουν ως αντικειμενική πληροφόρηση. Για τον λόγο αυτό, δεν πιστεύουμε στην αλήθεια των αναφορών τους αν δεν διερευνήσουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι τα γεγονότα.

Έτσι, στην προκειμένη περίπτωση, ας δούμε πρώτα τί γράφει ο Economist στο Φύλλο (August 4TH-10TH 2018, σελίδες 57-58) με τίτλο «Ελλάδα Μακριά από την τελική γραμμή» και υπότιτλους «ΑΘΗΝΑ Η οικονομία της Ελλάδας διευρύνεται πάλι, αλλά η κρίση έχει προξενήσει διαρκή ζημία».

Το άρθρο του Economist ξεκινάει, αλλά και κλείνει, με αναφορά στους απλούς Έλληνες πολίτες που εν μέσω θριαμβολογίας των κυβερνόντων για την δήθεν έξοδο από τα Μνημόνια, αυτοί θρηνολογούν (lament) για το μέλλον της πατρίδας τους και θλίβονται για την οικονομική καταστροφή τους που τους εξανάγκασε από τεχνίτες να στραφούν σε δουλειές του ποδαριού. Η αναφορά του Economist στην οικονομική καταστροφή τεχνίτη-βιοτέχνη επιπλοποιού έχει σημασία καθόσον δείχνει την εξαφάνιση της βιοτεχνίας στην Ελλάδα λόγω των Μνημονίων («κρίση» την λέει ο Economist), γεγονός που, αντί να αγνοήσει ο δημοσιογράφος του bankingnews, έπρεπε, αντίθετα, να σχολιάσει και να τονίσει, ή τουλάχιστον να περιλάβει στην δημοσίευσή του, μιας και δεν κάνει μετάφραση ολόκληρου του άρθρου αλλά, με τις παραφράσεις του κειμένου του Economist, ουσιαστικά προβαίνει σε δικές του εκτιμήσεις, τις οποίες όμως αποδίδει στο ξένο άρθρο αναληθώς.

Ο Economist γράφει με ακρίβεια ότι το δημόσιο χρέος της χώρας μας προξένησε (triggered) την οικονομική κατάρρευση της χώρας μας η οποία έχει διαρκέσει μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από την Μεγάλη Ύφεση της Αμερικής την δεκαετία του ’30. Αντίθετα, το bankingnews γράφει ότι το χρέος οδήγησε στην κατάρρευση. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των λέξεων «προξένησε» και «οδήγησε», όπως όλοι καταλαβαίνουμε.

Και αμέσως παρακάτω ο Economist, αντίθετα με το bankingnews, συνδέει την κατάρρευση με το γεγονός του 2009 που ο τότε νέος Πρωθυπουργός (δεν αναφέρει το όνομά του αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου) «παραδέχτηκε ότι το δημόσιο έλλειμμα είχε υποεκτιμηθεί για πολλά χρόνια πριν και ότι ήταν ίσως διπλάσιο από αυτό που είχε δηλωθεί αρχικά». Και αμέσως συνέχεια ο Economist συνδέει τα όσα είπε ο Παπανδρέου με το ότι οι Οίκοι Αξιολόγησης υποβάθμισαν το χρέος της χώρας μας και με το ότι τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Ασφαλώς όλοι σήμερα γνωρίζουν, πολύ περισσότερο οι δημοσιογράφοι, ότι το δημόσιο χρέος ήταν κυρίως τα κρατικά ομόλογα και τα επιτόκια που αναφέρει ο Economist ήταν τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας. Και αμέσως στην συνέχεια ο Economist συνδέει την εκτόξευση των επιτοκίων δανεισμού με το ότι το 2010 η κυβέρνηση στράφηκε προς την ευρωζώνη και το ΔΝΤ για βοήθεια. Και προσθέτει ότι τα δάνεια της ευρωζώνης και του ΔΝΤ είχαν προσηρτημένες δεσμεύσεις για βαθιές περικοπές δαπανών και δομικές μεταρρυθμίσεις, με συνέπεια την κατάρρευση της Ελλάδας. Αυτή η διασύνδεση αιτίας-αποτελέσματος δεν υπάρχει στην δημοσίευση του bankingnews. Και αυτή η διασύνδεση, που ο Economist παραδέχεται, αποδεικνύει ακριβώς το ότι η αιτία της κατάρρευσης της χώρας μας δεν ήταν η σπατάλη, τα συσσωρευμένα χρέη και το Ελληνικό μοντέλο, αλλά η καταστροφικές πολιτικές επιλογές του ζεύγους Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου.  Βέβαια ο Economist με πονηρό ανθελληνισμό λέει και το ένα, λέει και το άλλο για να δημιουργήσει κονφούζιο των αναγνωστών του, αλλά θα ήθελα να σταθώ στο ότι ο Economist μας λέει ότι το Ελληνικό απόθεμα 24 δισεκ. ευρώ φθάνουν για δύο χρόνια χρηματοδότησης της Ελληνικής οικονομίας. ΟΜΩΣ, αυτά τα 24 δισεκ. ευρώ η Ελληνική οικονομία τα διέθετε ως έσοδα από την φορολογία ετησίως και με το παραπάνω από πριν την «κρίση»! Γιατί τότε μας φόρτωσαν τα τεράστια χρέη εκατοντάδων δισεκ. ευρώ από το 2010 μέχρι σήμερα;; Τώρα, μετά την εξόντωσή μας, τα 24 δισεκ. είναι αρκετά, ενώ πριν δεν ήταν;;!!   

Οι δύο πρώτες παράγραφοι του άρθρου του Economist είναι αυτές που έχουν την μεγαλύτερη σημασία και οι οποίες έπρεπε να τονιστούν από τον(την) δημοσιογράφο του bankingnews και να γραφτούν με ακριβή μετάφραση για να δοθεί το ακριβές νόημα, όπως περιγράφω στις προηγούμενες παραγράφους. Και ναι μεν ο Economist, ως ανθελληνικό βασικά περιοδικό, χρησιμοποιεί την λέξη «παραδέχτηκε» που έχω υπογραμμίσει παραπάνω, αλλά ο(η) δημοσιογράφος του bankingnews θα έπρεπε να σχολιάσει την λέξη αυτή ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα για τους λόγους που αναφέρω παρακάτω.  

Κατ’ αρχήν, ο Economist δεν έχει ούτε μία αναφορά για τα γραφόμενά του, τα δε οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζει και ιδίως τα οικονομικά σχόλια που δίνει, στην πλειονότητά τους λένε την μισή αλήθεια και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ούτε στην οικονομική θεωρία, είναι καθαρώς πολιτικά κινούμενα, ανθελληνικά και ενάντια στην σημερινή κυβέρνηση, όχι για κάποιο άλλο λόγο, αλλά γιατί κατά τον Economist η σημερινή κυβέρνηση είναι ριζοσπαστική αριστερή και για τον λόγο αυτό κατέστρεψε την χώρα (sic!). Εξάλλου, είναι ολοφάνερο ότι χρησιμοποιώντας την λέξη «παραδέχτηκε», ο Economist θέλει να τονίσει ότι πράγματι το δημόσιο έλλειμμα είχε υποεκτιμηθεί και ο νέος Πρωθυπουργός το «παραδέχτηκε».  Επίσης, το «πολλά χρόνια» είναι ανθελληνική επινόηση του Economist.

Η διαστρέβλωση της πληροφορίας περιλαμβάνει και την απόκρυψη γεγονότων, πράγμα που συστηματικά κάνει ο Economist  όταν πρόκειται για την χώρα μας. Αλλά ποιά είναι η στάση των Ελλήνων δημοσιογράφων; Η παράθεση της μισής αλήθειας δεν είναι ίδιον της επαγγελματικής ανεξάρτητης δημοσιογραφίας. Όλος ο κόσμος γνωρίζει την δικαστική υπόθεση για την ψευδή διόγκωση του δημοσίου ελλείμματος και χρέους της χώρας μας για το έτος 2009. Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι εκφράστηκαν επισήμως και με ντοκουμέντα οι απόψεις, όχι απλών πολιτών, αλλά μελών του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ και μάλιστα από τον Αντιπρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ. Όλος ο κόσμος γνωρίζει την ακολουθήσασα αυτεπάγγελτη δικαστική διερεύνηση των εγκλημάτων κατά του Ελληνικού Δημοσίου από το ΣΔΟΕ και τον Γολγοθά της Ελληνικής Δικαιοσύνης επί 8 (οκτώ) χρόνια τώρα για να μπορέσει να καταλήξει στην καταδίκη της παράνομης διαβίβασης των δημοσιονομικών στοιχείων μας στην Διεθνή Κοινότητα. Όλος ο κόσμος γνωρίζει τις Αποφάσεις του Αρείου Πάγου για τα δικαστικά διαπιστωμένα με επαρκείς ενδείξεις εγκλήματα του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, που προξένησαν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της Ελλάδας. Δεν θα έπρεπε λοιπόν ο Economist, αν εκπροσωπούσε την αμερόληπτη δημοσιογραφία, τουλάχιστον να αναφέρει τα γεγονότα αυτά; Και δεν θα έπρεπε το bankingnews να κάνει τουλάχιστον μια αναφορά στα γεγονότα που πονηρά αποκρύπτει ο Economist; Τα επτά βασικά γεγονότα που αποκρύπτονται παρουσιάζονται παρακάτω:

Γεγονός1: Αποφάσεις/Διαπιστώσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου μας, του Αρείου Πάγου, για το γεγονός της ψευδούς διόγκωσης του δημοσίου χρέους και ελλείμματος του 2009 από την κυβέρνηση Γ.Α Παπανδρέου διαμέσου του τότε προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, που ήταν διπλοθεσίτης υπάλληλος του ΔΝΤ και φίλος του επίορκου Παπακωνσταντίνου.

Γεγονός 2: Ο Γεωργίου έχει ήδη καταδικαστεί αμετάκλητα και οριστικά για παράβαση καθήκοντος για την στυγνή παραβίαση του στατιστικού νόμου 3832/2010.

Γεγονός 3: Το νούμερο του ελλείμματος, το οποίο ο Γ. Α. Παπανδρέου «παραδέχτηκε» ως υποεκτιμημένο τον Οκτώβριο του 2009, ήταν απλή μόνο πρόβλεψη που διαβιβάστηκε στις 2 Οκτωβρίου 2009 από την Στατιστική μας Υπηρεσία (τότε ΕΣΥΕ) για το έλλειμμα του 2009. Η νέα κυβέρνηση του Γ.Α.Παπανδρέου δεν είχε καμία υποχρέωση να αναγγείλει νέα πρόβλεψη μέσα στον ίδιο μήνα, Οκτώβριο του 2009, για το έλλειμμα του 2009. Μπορούσε, ή επί το ορθώτερο, υποχρεούτο από τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς να περιμένει μέχρι τα τέλη Μαρτίου 2010, ή ακόμα μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου 2010 για να μιλήσει για νέα νούμερα του ελλείμματος του 2009. Έτσι, ο νέος Υπουργός Οικονομικών (Παπακωνσταντίνου) θα είχε κάνει την διερεύνησή του και θα είχε στην διάθεσή του τα τελικά στοιχεία για το 2009 που θα του έδιναν την δυνατότητα να προβεί σε ανακοίνωση προς την Eurostat και Κομισιόν. Αυτό κάνουν όλες οι χώρες της ΕΕ. Όχι όμως ο επίορκος πρώην Υπουργός Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου.

Διευκρινιστικά, σύμφωνα με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς (479/2009, άρθρο 3) οι Ευρωπαϊκές στατιστικές δημοσιεύονται δύο φορές τον χρόνο, στο τέλος Μαρτίου και στο τέλος Σεπτεμβρίου. Στο τέλος Μαρτίου και στο τέλος Σεπτεμβρίου υπάρχουν προβλέψεις για το τρέχον έτος, και τελικές ή ημιτελικές εκτιμήσεις για το προηγούμενο έτος. Συνεπώς, με το να προβεί σε άκαιρες δηλώσεις, η κυβέρνηση Παπανδρέου τον Οκτώβριο 2009 είχε καταφανώς πρόθεση να καταστρέψει την χώρα, προφανώς και λογικώς με ανταλλάγματα. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι οι Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου δεν γνώριζαν ότι οι αγορές είναι πολύ ευαίσθητες σε ανακοινώσεις κυρίως δημοσιονομικών στοιχείων, πχ. αντιδρούν αμέσως με υποβαθμίσεις κρατικών ομολόγων και εκτόξευση επιτοκίων δανεισμού σε περίπτωση αρνητικών για μια χώρα ανακοινώσεων, κυρίως όταν γίνονται από Υπουργούς Οικονομικών και Πρωθυπουργούς. Το ζεύγος Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου δεν ήταν και δεν είναι αφελείς και βλάκες, αλλά πονηροί πολιτικοί που μάλιστα αποδείχτηκαν και ως πολιτικοί απατεώνες και εθνοκαταστροφείς με τις δηλώσεις τους για χώρα-τιτανικό και για διπλάσια επινοημένα από τους ίδιους ελλείμματα.

Γεγονός 4: Στις 20 - 22 Οκτωβρίου 2009, ημέρες κατά τις οποίες το ζεύγος Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου  κατέθεσε επισήμως στo ECOFIN – Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων της ΕΕ – τις εθνοκαταστροφικές δηλώσεις του, η Εφημερίδα των Βρυξελών euobserver έγραψε ότι οι δηλώσεις τους αποτελούσαν «πολιτική διαχείριση των οικονομικών στοιχείων της χώρας» (political manipulation of the country’s economic data, βλ. https://euobserver.com/economic/28871). Προφανώς η πολιτική διαχείριση σκόπευε στην δυσφήμιση της Χώρας μέσω δυσφήμισης της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή και λογικώς αποσκοπούσε στην αποκόμιση ιδιοτελών ωφελειών.

Επίσης, η ίδια εφημερίδα με τίτλο «Η αναθεώρηση των αριθμών του Ελληνικού ελλείμματος προξενεί εγκεφαλικό γεγονός» αναφέρει ότι ο τότε Επίτροπος επί των Οικονομικών, Ιωακείμ Αλμούνια, είπε «Θέλουμε να γνωρίζουμε τί συνέβη και γιατί συνέβη» και πρότεινε την σύσταση τριμερούς Επιτροπής με μέλη από την Κομισιόν, την Eurostat και την ΕΛΣΤΑΤ με σκοπό την ανοικτή και σε βάθος διερεύνηση των στοιχείων «"We want to know what has happened and why it has happened," he said, indicating that the commission, Eurostat and the Greek statistics office would be getting together shortly to discuss the issue. "Serious discrepancies will require an open and deep investigation," he added», (βλ. https://euobserver.com/economic/28853.) ΟΜΩΣ, ποτέ δεν συστάθηκε τέτοια Επιτροπή, αλλά, αντίθετα, η Κομισιόν προσαρμόστηκε στα αυθαίρετα νούμερα του Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου γιατί έτσι τους συνέφερε. Και όχι μόνον αυτό, αλλά βλ. επόμενο γεγονός που απέκρυψε ο Economist.

Γεγονός 5: Τον Απρίλιο 2010 η Eurostat μαζί με τον Παπακωνσταντίνου και τον Γενικό του Γραμματέα, Ηλία Πλασκοβίτη (νυν με υψηλά αμειβόμενη αργομισθία, 13 χιλ. ευρώ τον μήνα, όπως διαβάζω, στο Συμβούλιο Νομισματικής Πολιτικής (sic!) της Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο ουσιαστικά δεν έχει αντικείμενο και διερωτώμαι γιατί υπάρχει και μάλιστα με τέτοιους μισθούς), δημοσίευσαν ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν 13,6% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος). Μάλιστα η Eurostat, κλιμάκια της οποίας ευρίσκοντο στην ΕΛΣΤΑΤ καθημερινώς από τον Νοέμβριο 2009, εγγυήθηκε ότι το νούμερο 13,6% θα ήταν και η τελική εκτίμηση του ελλείμματος του 2009 με την επιφύλαξη μιας μεταβολής μεταξύ 0,3-0,5% επί του ΑΕΠ (βλ. Eurostat newsrelease, 55/2010 – 22 April 2010, σελ. 2, πρώτη παράγραφος που λέει: «Following completion of the investigations that Eurostat is undertaking on these issues in cooperation with the Greek Statistical Authorities, this could lead to a revision for the year 2009 of the order of 0.3 to 0.5 percentage points of GDP for the deficit and 5 to 7 percentage points of GDP for the debt.»)

Η εγγύηση αυτή της Eurostat δεν ήταν αθώα, αλλά προφανώς σκόπιμη: απευθυνόταν προς τις χώρες της ευρωζώνης διαβεβαιώνοντάς τες ότι το έλλειμμα του 2009 τελικά δεν θα ξεπερνούσε το 13,6% του ΑΕΠ, έτσι ώστε οι χώρες αυτές να πειστούν να υπογράψουν διμερείς συμφωνείς με την Ελλάδα για δάνειο 80 δισεκατομμυρίων ευρώ, πράγμα το οποίο και έγινε με το βδελυρό Πρώτο Μνημόνιο και την συνοδευτική προδοτική Συμφωνία Οικονομικής «Βοήθειας» από το ΔΝΤ και τις παραπλανημένες χώρες της ευρωζώνης.

Γεγονός 6: Μετά την εγγύηση αυτή της Eurostat, οι αγορές μπήκαν σε αναμονή για την τελική εκτίμηση του ελλείμματος 2009. Σε συνδυασμό με τις ανακοινώσεις του Παπακωνσταντίνου σχετικά με τον επικείμενο διορισμό 7-μελούς ΔΣ στην ΕΛΣΤΑΤ σύμφωνα με τον νέο νόμο 3832/2010, που προέβλεπε την αξιοκρατική επιλογή από την Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής και μέσω opengov τεσσάρων (4) ανεξάρτητων Στατιστικών επιστημόνων οι οποίοι θα ενεργούσαν συλλογικά για την εξασφάλιση της αμερόληπτης καταγραφής των δημοσιονομικών στοιχείων, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις έσωθεν ή έξωθεν της Ελλάδας, είχαν δώσει ελπίδες στην διεθνή Κοινότητα ότι η κρίση στην Ελλάδα θα αντιμετωπιζόταν στην βάση νέων «καθαρών» κανόνων. Δυστυχώς όμως, όπως έδειξαν τα γεγονότα, η Eurostat πέταξε στα σκουπίδια την εγγύησή της για 13,6% έλλειμμα του 2009, ενώ ταυτόχρονα η επιστημονική άποψη του ΔΣ για τα δημοσιονομικά στοιχεία και για το ότι ο πρόεδρος, Ανδρέας Γεωργίου ενεργούσε αυθαίρετα σε συνεργασία με το ΔΝΤ και την Eurostat παραγκωνίζοντας το ΔΣ συνετέλεσε στην κατάργηση από την κυβέρνηση και την Κομισιόν του ΔΣ και την μετατροπή της ΕΛΣΤΑΤ σε ενός-ανδρός-Αρχή, μοναδικό φαινόμενο στην Ευρώπη, που η παρούσα κυβέρνηση έχει αποδεχτεί χωρίς αντίρρηση, ενώ ως αντιπολίτευση το καυτηρίαζε με σκληρά λόγια.    

Γεγονός 7: Το έλλειμμα του 2009 ως 15,8% αφενός παραμένει ως ημιτελική εκτίμηση 8 χρόνια μετά το ΜΕΓΑ σκάνδαλο της ψευδούς του διόγκωσης σε συνεργασία με την Κομισιόν-Eurostat, και αφετέρου έχει αρχίσει να ξεφουσκώνει πονηρά και ατεκμηρίωτα από την ίδια την Κομισιόν, γεγονός που αποδεικνύει την ψευδή του διόγκωση. Θα συζητηθεί το θέμα αυτό σε επόμενο άρθρο μας.

Τα επτά αυτά γεγονότα ο Economist ούτε καν τα θίγει ως πληροφορία, ούτε καν περιληπτικά, έτσι ακόμα και για τους τύπους, για να δείξει δηλαδή ότι είναι αμερόληπτος. Οι Έλληνες όμως δημοσιογράφοι γιατί είναι ευθυγραμμισμένοι άλλοτε με την κυβέρνηση και τους δανειστές, άλλοτε με την μείζονα αντιπολίτευση και τους δανειστές, και ποτέ με την μαρτυρία των γεγονότων;

Υπάρχουν 2-3 πρόσθετα σημαντικά στοιχεία στο άρθρο του Economist που το bankingnews δεν αναφέρει, ενώ επιλέγει να αναφέρει τί είπε η κ. Ξαφά του ΔΝΤ. Η κυρία αυτή προσήλθε ως ψευδομάρτυρας σε δίκη υποστήριξης του Γεωργίου, αλλά δεν τα κατάφερε καλά.

Το ένα από τα σημαντικά στοιχεία του Economist που δεν αναφέρει το bankingnews είναι ότι «πολλοί οικονομολόγοι αναφέρουν με επιχειρήματα ότι το σφίξιμο της ζώνης από την κυβέρνηση, δηλαδή η λιτότητα, ήταν ακραία και αντιπαραγωγική». Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ενώ ο Economist εξηγεί ότι η συμφωνία του Ιουνίου 2018 για ελάφρυνση του χρέους συνίσταται στην χρονική επιμήκυνση αποπληρωμής μερικών δανείων και στην ελάφρυνση του επιτοκίου μερικών άλλων δανείων, το bankingnews μας πληροφορεί ότι ο Economist μιλάει για «αρκετά χαμηλά επιτόκια» που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πληροφοριακά, οι χρονικές επεκτάσεις των δανείων σημαίνουν υψηλότερα επιτόκια, συνεπώς το bankingnews, αντί να μιλάει παραπλανητικά για «αρκετά χαμηλά επιτόκια» που δήθεν γράφει ο Economist, θα έπρεπε να μας πληροφορήσει για το καθαρό αποτέλεσμα της αποκαλούμενης «ελάφρυνσης» της συμφωνίας του Ιουνίου με νούμερα, αλλά δεν το κάνει γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι απλή αντιγραφή αλλά χρειάζεται δουλειά.     

Σήμερα αναμένουμε την παραπομπή του Ανδρέα Γεωργίου στο Κακουργιοδικείο για την ψευδή διόγκωση του δημοσίου ελλείμματος του 2009. Η δίκη αυτή μπορεί να αποδείξει την εμπλοκή της Κομισιόν-Eurostat στο έγκλημα. Ελπίζουμε ότι θα διεξαχθεί δίκαια δίκη από την Ελληνική Δικαιοσύνη παρά τα εμπόδια που της στήνουν κάθε λίγο και λιγάκι οι Βρυξέλες και παρά τις συνεχείς πολιτικές παρεμβάσεις και απειλές/ποινές που δέχεται από τις εκάστοτε Ελληνικές κυβερνήσεις.

Το πρόβλημα για την επερχόμενη δίκη συνίσταται στο ότι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας μας , με τελείως ιδιοτελή κριτήρια, αρνούνται να ζητήσουν παράσταση πολιτικής αγωγής αφήνοντάς μας στην δίκη χωρίς δικαίωμα παρέμβασης και χωρίς δικηγόρο, επιτρέποντας δηλαδή να διεξαχθεί αυτή η μείζονος εθνικής σημασίας δίκη χωρίς αντίδικο! Η δίκη στο Κακουργιοδικείο που αναμένουμε θα καθορίσει το μέλλον μας ως χώρα, έθνος, και ως Ελλήνων διότι υπάρχουν όλα τα ντοκουμέντα για να δοθεί η μόνη αποτελεσματική λύση για την χρεοσυσσώρευση  που εγκληματικά και άδικα επιβλήθηκε στην Ελλάδα. Σε επόμενο άρθρο θα αναφερθώ αναλυτικά στο ζήτημα των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας μας που όπως φαίνεται μπροστά στα οικονομικά τους συμφέροντα βάζουν το εθνικό ζήτημα στην πάντα. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι υπάρχουν επειδή υπάρχουμε εμείς. Να τους δούμε τί θα κάνουν όταν ξένοι δικηγορικοί σύλλογοι, περισσότερο επαγγελματίες, θα εγκατασταθούν στην Χώρα.

ΖΓ/24-8-2018